Trip 4 Siaugues - Montbonnet

Vanmorgen bij het vertrek aan onze gîte stond er de muziekfanfare van de brandweer voor de inkomhal. Het betrof de huldiging van de ene of de andere gemeentefinctionaris. Ik heb nog een klapke gedaan met de burgemeester, zelf een verwoed randonneur die me de raad gaf ooit eens La Route Stephenson te lopen. De vrouw van de burgemeester kwam er ook bijstaan. Zij had goede vrienden in Dilbeek en nog wat andere Brusselse dorpen. St. Jans Molenbeek behoorde niet tot haar kennissengebied. Zware turf vandaag. 23 km en zeker 800 hoogtemeters plakken er aan de bottinen.

Rond 10 uur de baan op. Vanaf de start, en die lag op 900 meter hoogte een gestage klim tot 1200 meter met als toemaatje een klim naar 1300 meter van 30%. Gene kak. Boven aan de Mont La Durande een overweldigend panorama op de honderden vulkaankraters in de omgeving. Prachtig, adembenemende uitzichten. En daar boven hoor je dus niks, nada. Volledige harmonie met de natuur. Den Angelo heeft een andere dimensie van 't leven ontdekt. Zwoegen, zweten, afzien, heel je lijf doet zeer maar je krijgt zoveel terug uit die natuur. Dat ervaar je nooit bij een zondagswandelingetje in het Nachtegalenpark.

Klimmen en klimmen, het hield niet op. 23 bornes recht naar omhoog. Ons lijf heeft zich ondertussen al aangepast. En wat een schoonheid rondom je heen. Door bossen geploeterd, tjoepkes van de wandelstokken er op, er af. Modderpaadjes, eikenbossen, sparrenwouden waar je doorheen je weg moet zoeken, verloren lopen, honderden meters te ver lopen als je niet goed oplet, terugkeren en onderweg lachen en zeveren. Een heel andere vakantie voor den Angelo. Hij kan het pruimen. Daar ben ik blij om. Het is echt een switch die je moet omdraaien. Eerlijk gezegd : ik had er een beetje schrik voor. Je bent op jezelf aangewezen. Nu doe ik dingen die ik al jaren niet meer gedaan heb, zo opperde mijne stapmaat. Voor mezelf zorgen zonder een back up die alles voor me regelt van naaldje tot draadje. Tja dat leer je wel op de Weg. Knap, tof gezelschap den Angelo.

Rond 6uur zijn we de gîte binnengeduikeld. Vlug een douchke en daarna een pintje in de bar van de gîte. Avondeten hadden we er op voorhand besteld. Om 7 uur aan tafel.

Madammeke Juliette leidde een pelgrimsgezelschap van 12 personen op een 6 daagse trip naar Compostela. Ik moet zeggen het was een heel tof gezelschap aan de avonddis. Allemaal heel lieve mensen en zeer gedienstig met het doorgeven van de 'boustifaille'. Beetje geklapt. Zelfs nogal veel. De flessen rode wijn kwamen allemaal onze richting uit. Juliette kwam uit Rijsel en was goed vertrouwd met den Belg. En ja zo begin je te vertellen tegen de mensen tussen de 'salade au thon, de entrecôte, de flan, de assiette au fromages' in. Gezellige babbel, ook den Angelo kon ineens heel goed Frans klappen. En toch, wat voor een commercie wordt er rond de Jakobsweg gebouwd !!! We zitten nu in Montbonnet, de eerste stop na de Puy en Velay op de Camino. Die 12 pelgrims, ik noem ze touregrinos, laten hun bagage naar een volgende gîte brengen en lopen dan op hun gemakske er naar toe. Ik voel schaamte in hun plaats, die mensen worden zo bedrogen en Julietteke, ja dat schaap verdient er haar bokes mee. Ik heb het er moeilijk mee.

Allez, de gîte is picobello, morgen wordt het terug een tentje. We hebben nu goed gegeten. Voor morgen hebben we oudbakken bagetten, een stuk worst, nog wat graanrepen, camelbag met kraantjewater, chorizo (den Angelo had daar nog nooit van gehoord, laat staan geproefd en hij vond het lekker). Morgen zijn hier overal de winkels dicht en dan moeten we onze plan trekken. Dat gaat me goed me smaken zegt hij nu al.

Noodgedwongen zitten we nu in de bar van de gite om mijnen blog te kunnen tikken. De pils is hier uitstekend maar we houden het matig. Het is zottekeswerk om te gaan heisen op een randonnée. Daar moet je de dag erop te veel voor inboeten. Morgen naar Le Bouchet Saint Nicolas. Volgens de gitebeheerder een vrij rustig tripke. Langs de andere kant deed hij zijn hoed af voor ons dat we tot op de Mont La Durande zijn geklauterd. Zo hoort het ..... come and see tomorrow

Nog 1 pintje en we kruipen tussen de lakens, lees slaapzak.